Անմահ հերոս Սարգիս Խալաֆյան

Սարգիսը Խալաֆյանը  ծնվել է 1967 թվականի հունիսի 10-ին՝ Երևանում։

Սովորել է Երևանի Ե.Չարենցի անվան թիվ 67 դպրոցում, որն ավարտելուց հետո՝ ընդունվել է թիվ 20 ուսումնարան, սովորել խոհարարի մասնագիտությամբ։

1985-1987 թվականներին ծառայել է ԽՍՀՄ զինված ուժերում։

Սարգիս Խալաֆյանն Արցախյան ազատամարտում իր ներդրումն է ունեցել՝ մասնակցելով հայրենիքի համար մղվող համառ մարտերին։

1990-ականների պատերազմում Սարգիսը մարտական ուղին սկսել է «Արաբո» ջոկատի կազմում, մասնակցել Նոյեմբերյանի, Վարդենիսի, Վայքի, Գորիսի սահմանամերձ շրջանների ինքնապաշտպանությանը։ 1992 թվականից անդամագրվել է «Տիգրան Մեծ» աշխարհազորային գնդին, մասնակցել է Լաչինի ազատագրմանը, այնուհետև միացել է «Արծիվ 24» ջոկատին։ Շահումյանի շրջանի անկումից հետո 1992թվականի հունիսի 13-ին մասնակցել է Արցախի (այժմ օկուպացված է Ադրբեջանի կողմից) Մարտակերտի շրջանի Կարմիրավան և Լենինավան գյուղերի համար մղվող մարտերին, ինչից հետո միացել է Շահեն Մեղրյանի կազմավորած «Եղնիկներ» պարտիզանական ջոկատին։ 

Դեռ 90-ականներին, Սարգիսն իրեն դրսևորել է՝ որպես քաջ ու անպարտ ռազմիկ, ով հայրենիքի խաղաղության համար պատրաստ է կռվել առանց նահանջելու։

2016 թվականի ապրիլին՝ թշնամու կողմից ձեռնարկված լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների վերսկսման լուրը իմանալուն պես, երկու մարտական ընկերներ` Սարգիս Խալաֆյանն ու Նորայր Հաջիյանը մի խումբ կամավորների հետ մեկնում են Արցախ` կանգնելու հայ զինվորի կողքին։

Նրանց ջոկատի վերջին կանգառը Թալիշի մարտական դիրքերից մեկն էր, որտեղ կամավորներն ու զինվորները միասին մարտնչում էին ի շահ հայրենիքի։

Ապրիլի 4-ի երեկոյան, ժամը` 23:00-ի սահմաններում՝ Թալիշի դիրքերից մեկում, մարտական գործողությունների ժամանակ՝ թշնամու արկի պայթյունից զոհվել են կամավորներ` Սարգիս Խալաֆյանն ու Նորայր Հաջիյանը։

Սարգիս Խալաֆյանը հետմահու պարգևատրվել է Հայաստանի Հանրապետության «Արիության», Արցախի Հանրապետության «Մարտական ծառայություն» մեդալներով։

Նշենք նաև, որ Սարգիս Խալաֆյանը կենդանության օրոք պարգևատրվել է բազմաթիվ մեդալներով և հուշամեդալներով։ Սարգիս Խալաֆյանն ամուսնացած էր, ունի 4 երեխա։

«Հանուն հայ զինվորի» ՀԿ-ն և Banak.info-ի խմբագրությունը ցավակցում են ընտանիքի անդամներին և կիսում կորստյան ծանր վիշտը։

Ալվինա Հարությունյան